Skąd wziął się właściwie kot domowy?

Felis catus łaciński kot domowy to drapieżny gatunek ssaka z rodziny kotowatych, który pochodzi prawdopodobnie od podgatunku żbika europejskiego – kota nubijkiego. Potwierdzają to badania przeprowadzone w 2007 roku. Polegały one na porównaniu ponad tysiąca DNA różnych okazów kotowatych. Przodek kota domowego pochodził zatem z terenów pustynnych Bliskiego Wschodu oraz północnej Afryki. Żywił się gryzoniami, małymi ptakami oraz jaszczurkami.

Wraz z przechodzeniem człowieka na osiadły tryb życia (10 – 4 tys. lat p.n.e), w okolicach pierwszych gospodarstw oraz upraw rolnych, pojawiały się wcześniej wspomniane zwierzęta jak chociażby myszy. Przyciągnęło to oczywiście koty, które od tego momentu krzyżowały swoje drogi z ludzkimi.
 Jest to oczywiście najpopularniejsza teoria wyjaśniająca jak mogło dojść do pierwszych prób udomowienia ssaka, który chronił ludzkie mienie.

Kot w Egipcie

Wielu badaczy datowało, że kot został udomowiony około 3500 r p.n.e. Ma to silny związek z egipskim kultem bogini Bastet lub Bast, którą przedstawiano jako kotkę lub kobietę z głową kotki. Była ona patronką muzyki, tańca, macierzyństwa, dzieci, miłości oraz domu.

W latach 40 XX wieku odkryto jednak, że kot i jego boskie pochodzenie sięga niemalże 6 tysięcy lat p.n.e, W nekropolii Abydos odnaleziono rytualne pochówki kotów co mogłoby wskazywać także na wcześniejsze udomowienie drapieżników.

Kocia łapka

Z kolei w 2007 roku na Cyprze w neolitycznej osadzie Shillourokambo odkryto grobowiec człowieka pochowanego wraz z ośmiomiesięcznym kotem. Koci szkielet otaczały muszle oraz ceramika co musi oznaczać jak ważną rolę kot pełnił również i tam. Pochowany kot był duży i przypominał Felis silvestris lybica, czyli kota nubijskiego. Nie oznacza to jednak, że kot był udomowiony.

Ciężko jednoznacznie określić kiedy kot został udomowiony. Z całą pewnością był on obiektem kultu dla wielu cywilizacji. Pewnym jest, że już 4000 lat temu koty domowe egzystowały w społeczeństwie egipskim, a świadczyć mogą o tym malowidła na ścianach przedstawiające ludzi wraz z czteronogami.

Kot chodzi własnymi drogami

Prawdziwą bombą jednak jest odkrycie chińskich archeologów, którzy prowadzili badania w Quanhucun. W dołach ze śmieciami znaleziono kości należące do kotów, a ich wiek datuje się na 5300 lat, czyli o 1300 lat więcej niż odkrycia w Egipcie. W praktyce oznacza to, że jeżeli chiński kot i jego DNA jest podobne do tych odnalezionych w Egipcie, to proces migracji rozpoczął się wcześniej, a domestykacja przebiegała bez udziału chłopów, którzy zmagali się z plagą gryzoni.

Drugą możliwością jest pochodzenie chińskich kotów od Felis chaus, czyli kota błotnego. Wówczas oznaczałoby to, że proces udomawiania kota przebiegał na przestrzeni dziejów w zależności od regionu.

Możecie śledzić nas na Facebooku: Kocie łapki